Historija

U procesu dezintegracije Jugoslavije, nakon višestranačkih izbora 1990. g. i nakon građanskog referenduma (provedenog od 28. februara do 1. marta 1992. g. ) Bosna i Hercegovina je proglasila svoju neovisnost u svojim istorijskim i međunarodno priznatim granicama.

Nakon raspada Jugoslavije (1941. g.), BiH podpada pod vlast NDH (Nezavisne Države Hrvatske) na demarkacionoj liniji između italjijanske i njemaćke okupacione zone. Tokom II svjetskog rata u BiH se javlja jak antifašistički pokret.

Na kongresu u Berlinu (1878. g.) je Austro-Ugarska dobila pravo da uvede svoju vojsku na teritoriju BiH. To je bilo potrebno za ponavljanje poretka u zemlji i za stvaranje novog sistema upravljanja. Beć je dobio aktivnu podršku Nemačke i Velikobritanije, koje nisu bile zainteresovane u pojačanju ruskih pozicija u tom regionu.

U XV – XVIII v. se zaustavio politički, socijalni i ekonomski razvoj Bosne i Hercegovine. Dugo vrijeme su gospodarstvo i upravljanje, a takođe sistem društvenih i političkih odnosa bili na nivou druge polovine XV v. To se objašnjavalo time da se država pretvorila na jednu od evropskih provincija Osmanske imperije.

Bosanski presto posle Tvrtka je dobio njegov ujak – Dabiša, koji nije mogao da savlada sa bogatašima i postao je igračka u njihovim rukama. Protiv njega su bili i spoljnopolitički faktori: zemlje-komšije, pre svega Mađarska, su se trudile da vrate izgubljene teritorije.

1353. g. je umro Stefan II Kotromanović i nije ostavio naslednika. Bosanski presto je zauzeo stefanov brat – Vladislav, ali na vrlo kratko vrijeme, zato što je umro. Posle toga su se počeli međusobni ratovi u Bosni: poznati rodovi su se borili borbu za centralnu vladu u zemlji.

Uskoro su međusobni odnosi između bosanskih bogumila i Rimske kurije još više pogoršali. 1232. g. u Bosni su Stefana (sina Kulina) skinuli sa prestola. Njegovo mjesto je zauzeo Ninoslav. Taj fakat je svjedočio o pojačanju pozicija bogumila.

Sloveni su došli na područje Bosne i Hercegovine u VI-VII vijeku, kao i na ostalu teritoriju Balkanskog poluotoka. U to vrijeme ovdje nije postojalo ni jedne države, ali su u istoriji spomenute sledeće oblasti: Zahumje, Travunija, Neretvljanska zemlja, Rama itd. Krajem IX v., kada je Vasilij I bio imperator Vizantije (867. g. - 886. g.), bosanske zemlje, kao i celi poluotok, osim Bugarske, su pripadali Vizantiji.